مقایسه خواص مکانیکی نانوکامپوزیت هیبریدی پلی پروپیلن/تالک/گرافن و نانو کامپوزیت دوتایی پلی پروپیلن/گرافن
Authors
abstract
در این مقاله خواص مکانیکی نانوکامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن/تالک/گرافن بررسی و با خواص نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن/گرافن مقایسه شده است. تمام نمونه ها با روش اختلاط مذاب و با استفاده از مخلوط کن داخلی تهیه شدند. به منظور افزایش چسبندگی بین پرکننده و ماتریس، از ملئیک انیدرید به عنوان عامل جفت استفاده شد. در نانوکامپوزیت های دوتایی پلی پروپیلن/گرافن، با افزودن گرافن تا 75/0 درصد وزنی، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر، مدول افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. در مورد نانوکامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن/تالک/گرافن، بعد از اضافه نمودن 15 % وزنی تالک به پلی پروپیلن، مدول الاستیک افزایش و استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. همچنین بعد از اضافه نمودن گرافن به کامپوزیت پلی پروپیلن/تالک، مدول و استحکام کششی و استحکام ضربه افزایش و در مقادیر بالاتر گرافن (75/0تا 5/1 درصد وزنی) استحکام کششی و ضربه کاهش یافتند. ریخت شناسی نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و رفتار بلورینگی با گرماسنجی روبشی تفاضلی (dsc) مشخصه یابی شده است. تصاویر sem نشان می دهند که چسبندگی خوبی بین تالک و زمینه پلی پروپیلن وجود ندارد، و در مقادیر بالای گرافن، صفحات آن به صورت توده در می آیند. نتایج dsc نیز نشان داد که تالک تاثیر قابل توجهی بر درجه بلورینگی ندارد، اما گرافن باعث کاهش آن می شود. در نهایت مشخص شد که نانوکامپوزیت های هیبریدی حاوی 15 درصد تالک و 5/1 درصد گرافن بالاترین مدول الاستیک، و نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن/گرافن حاوی 75/0درصد وزنی گرافن، بالاترین استحکام کششی و ضربه را دارند.
similar resources
بررسی تاثیر نانو سیلیس بر خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن-آرد چوب
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت هیبریدی پلی‌پروپیلن-آرد چوب انجام گردید. برای این منظور آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی‌پروپیلن در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط گردید و نانو سیلیس با نسبت‌های وزنی 0، 1، 3 و 5 درصد به عنوان عامل متغیر استفاده شد. همچنین مالئیک انیدرید پلی‌پروپیلنی، به مقدار 4 درصد در همه ترکیب‌ها به عنوان عامل جفت...
full textخواص مکانیکی کامپوزیت های پلی اتیلن - پلی اتیلن ترفتالات بازیافتی
پلی اتیلن ترفتالات (PET) از جمله پلاستیک های گرمانرم است که بازیافت آن با مشکلات متعددی روبه روست. به دلیل افت شدید خواص مکانیکی آن پس از بازیافت نمی توان از آن برای تولید محصولاتی همانند محصولات بکر استفاده کرد. پلی اتیلن نیز از جمله پلیمرهای گرمانرم است که به راحتی بازیافت شده و می توان آن را با فرایندهای معمول بازیافت کرد. پلی اتیلن به علت عوامل محیطی که محصول اولیه در آن قرار دارد ...
full textخواص مکانیکی دینامیکی و گرمایی کامپوزیت های هیبریدی باگاس/الیاف شیشه/پلی پروپیلن
این پژوهش به منظور ارزیابی خواص گرمایی و مکانیکی دینامیکی کامپوزیت های هیبریدی باگاس/الیاف شیشه/پلی پروپیلن انجام شد. کامپوزیت های هیبریدی با روش اختلاط مذاب ساخته شدند و خواص آنها با آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی(DSC) و آزمون مکانیکی دینامیکی(DMA) مورد بررسی فرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی مشخص کرد که با افزودن باگاس و الیاف شیشه، دمای ذوب و دمای بلورینگی به دماهای بالاتر ان...
full textبررسی تاثیر نانو سیلیس بر خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت های هیبریدی پلی پروپیلن-آرد چوب
این تحقیق، با هدف بررسی تاثیر نانو سیلیس بر روی خواص فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نانو کامپوزیت هیبریدی پلی پروپیلن-آرد چوب انجام گردید. برای این منظور آرد چوب با نسبت وزنی 60 درصد با پلی پروپیلن در داخل دستگاه اکسترودر مخلوط گردید و نانو سیلیس با نسبت های وزنی 0، 1، 3 و 5 درصد به عنوان عامل متغیر استفاده شد. همچنین مالئیک انیدرید پلی پروپیلنی، به مقدار 4 درصد در همه ترکیب ها به عنوان عامل جفت ...
full textکاربرد روش تاگوچی برای بهینه سازی خواص مکانیکی نانو کامپوزیت پلی وینیل کلراید- مونت موریلونیت
نانوساختار مونتموریلونیت به عنوان عامل تقویت‌کننده جهت بهبود خواص مکانیکی پلیوینیلکلراید، انتخاب گردید. نانو کامپوزیت پلیوینیلکلراید-مونت موریلونیت از طریق اختلاط مونت موریلونیت با محلول پلیوینیلکلراید تهیه گردید. روش طراحی آزمایش تاگوچی جهت تعیین شرایط بهینه تهیه نانوکامپوزیت بکار گرفته شد. اثر 5 فاکتور شامل درصد مونتموریلونیت، نوع حلال، روش اضافه کردن مونتموریلونیت، دمای خشک شدن فیلم...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
مهندسی مکانیک مدرسPublisher: دانشگاه تربیت مدرس
ISSN 1027-5940
volume 15
issue 7 2015
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023